تأثیر ده هفته تمرین استقامتی بر تغییرات ساختار بافتی و استریولوژیک بخش پارانشیمی کبد و سطح سرمی کلسترول و تریگلیسرید در موشهای اورکتومی شده

مقدمه: با شناخت بهتر تغییرات مختلف ساختاری و بیوشیمیایی که در دوران یائسگی در کبد رخ میدهند و همچنین میزان تأثیر تمرینات ورزشی بر آنها، میتوان تغییرات و بیماریهای کبدی را در این دوران مدیریت کرد. لذا هدف از این تحقیق بررسی تأثیر ده هفته تمرین استقامتی بر تغییرات ساختار بافتی و استریولوژیک بخش پارانشیمی کبد و سطح سرمی کلسترول و تریگلیسرید در موشهای اورکتومی شده بود. روش کار: 20 سر موش صحرائی به طور تصادفی به چهار گروه شامل گروه سالم کنترل، گروه سالم تمرین، گروه اورکتومی کنترل و گروه اورکتومی تمرین تقسیم شدند. گروههای تمرین سه هفته بعد از عمل جراحی تمرین را آغاز کردند. برنامه تمرینی شامل ده هفته دویدن بر روی تردمیل بود. نمونه برداری از بافت کبد و خونگیری 58 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین انجام شد. یافتهها: اورکتومی شدن باعث آسیب به ساختار بافتی، افزایش حجم پارانشیم کبد ) 009 / 0 > P (، بزرگ شدن اندازه ) 000 / 0 > P ( و کاهش تعداد کل سلولهای هپاتوسیتی ) 000 / 0 > P (، افزایش سلولهای هپاتوسیتی دو هستهای ) 005 / 0 > P ( نسبت به گروه کنترل گردید و حجم پارانشیمی کبد با تمرین کاهش یافت ) 270 / 0 > P(. همچنین میزان تری گلیسرید و کلسترول سرم با اورکتومی افزایش معنی دار داشته و با تمرین کاهش معناداری را نشان دادند. نتیجه گیری: به نظر میرسد که انجام تمرین استقامتی باعث بهبود عملکرد و ساختار بافتی کبد آسیب دیده متعاقب اورکتومی میگردد، به نحوی که آرایش و مورفولوژی سلولهای هپاتوسیتی و پارانشیم کبد در گروه اورکتومی تمرین طبیعیتر از گروه اورکتومی میباشد